• Jan Paweł II - biografia


        • Karol Wojtyła urodził się 18 maja 1920 r. w Wadowicach koło Krakowa.  Był drugim synem Karola Wojtyły-seniora i Emilii z Kaczorowskich.

          20 czerwca 1920r., w Kościele Ofiarowania Najświętszej Maryi Panny przyszłemu papieżowi  na chrzcie nadano imię Karol, Józef.

          Rodzina Wojtyłów żyła skromnie. Jedynym źródłem utrzymania była pensja ojca – wojskowego urzędnika w Powiatowej Komendzie Uzupełnień w stopniu porucznika. Edmund, brat Karola, studiował medycynę w Krakowie i został lekarzem. Wojtyłowie mieli jeszcze jedno dziecko – Olgę, która zmarła zaraz po urodzeniu.

          W dzieciństwie Karola nazywano najczęściej zdrobnieniem imienia – Lolek. Uważano go za chłopca utalentowanego i wysportowanego.

          13 kwietnia 1929 r. zmarła matka Karola a trzy lata później, w 1932 r., w wieku 26 lat, zmarł na szkarlatynę brat Edmund. Chorobą zaraził się od swojej pacjentki w szpitalu w Bielsku.

          "Mój brat, Edmund, zmarł u progu samodzielności zawodowej, zaraziwszy się jako młody lekarz ostrym wypadkiem szkarlatyny, co wówczas (1932 rok) przy nieznajomości antybiotyków było zakażeniem śmiertelnym. Są to wydarzenia, które na głęboko wyryły się w mojej pamięci - śmierć brata chyba nawet głębiej niż matki, zarówno na szczególne okoliczności, rzec można tragiczne, jak też i z uwagi na moją większą już wówczas dojrzałość. Liczyłem w chwili jego śmierci dwanaście lat".

          Od września 1930 r. Karol rozpoczął naukę w 8-letnim Państwowym Gimnazjum Męskim im. Marcina Jadowity w Wadowicach.

          Był wzorowym uczniem, a dodatkowo znajdował czas na sport i występy w amatorskim teatrze. W roku 1938 r. ukończył gimnazjum z oceną celującą na świadectwie i razem ze swoim ojcem przeniósł się do Krakowa.

          Wojtyła kontynuował naukę na Wydziale Polonistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego. Studia, uzupełniane pierwszymi próbami literackimi, zostały przerwane wybuchem II Wojny Światowej. Karol i jego przyjaciele nie porzucili jednak działalności artystycznej. Pod kierunkiem Mieczysława Kotlarczyka wystawiali na scenie utwory wielkich polskich twórców, między innymi Juliusza Słowackiego, Adama Mickiewicza czy Stanisława Wyspiańskiego. Swój konspiracyjny teatr nazwali rapsodycznym.

          Trudne warunki materialne zmusiły Karola Wojtyłę do podjęcia pracy. Początkowo zatrudnił się jako pracownik fizyczny w zakładach chemicznych Solvay, później pracował jeszcze w kamieniołomie w Zakrzówku oraz w oczyszczalni sody w Borku Fałęckim.

           W 1941 r., zmęczony długotrwałą chorobą, umarł ojciec Karola.  W latach 1942-45 jako seminarzysta uczestniczy w tajnych kompletach Wydziału Teologicznego UJ.
          1 listopada 1946 r. otrzymuje święcenia kapłańskie od arcybiskupa Adama Sapiehy. Studiuje teologię w Rzymie, a po powrocie do kraju zostaje wikariuszem w Niegowici i w Krakowie, potem prefektem i duszpasterzem akademickim. W 1948 r. otrzymuje stopień doktora, w 1953 habilituje się. W 1954 r., po zlikwidowaniu Wydziału Teologicznego UJ, rozpoczyna wykłady z etyki filozoficznej na KUL-u. Dużo publikuje.

          Debiutuje w 1949 r. na łamach ,,Tygodnika Powszechnego" tekstem o francuskich księżach-robotnikach.Publikuje m.in. Miłość i odpowiedzialność, Osobę i czyn, dramaty Brat naszego Boga, Przed sklepem jubilera, a także wiersze - pod pseudonimem Andrzej Jawień, gdyż kardynał Sapieha uznał, że księdzu nie przystoi pisać wierszy pod swoim nazwiskiem.

          W 1958 r. Karol Wojtyła zostaje krakowskim biskupem pomocniczym, a w 1964 - arcybiskupem. Uczestniczy w soborze watykańskim II (1962-65). W 1967 r. otrzymuje nominację kardynalską, ale nadal zachowuje się niekonwencjonalnie: jeździ na nartach, pływa kajakiem, wakacje spędza ze świeckimi.

          W drugiej połowie lat 70-tych  zbliża się do środowisk opozycyjnych.
          We wrześniu 1978 r. umiera Jan Paweł I. 16 października 1978 r. Karol Wojtyła zostaje wybrany na papieża (po raz pierwszy od 456 lat nie zostaje nim Włoch), przybiera imię Jan Paweł II i wbrew zwyczajowi przemawia do tłumu na placu św. Piotra "w naszym języku włoskim". Podczas inauguracji pontyfikatu wygłasza przesłanie: "Nie lękajcie się! Otwórzcie drzwi Chrystusowi!".

          W marcu 1979 r. Jan Paweł II ogłasza Redemptor hominis (o Chrystusie - Odkupicielu człowieka), pierwszą w dziejach encyklikę poświęconą chrześcijańskiej antropologii.

          W czerwcu tego roku odbywa pierwszą podróż do Polski, gdzie - jak pisze George Weigel w Świadku nadziei - "wywołuje rewolucję świadomości, która ostatecznie bez użycia przemocy powoduje upadek imperium sowieckiego w środkowowschodniej Europie".

          13 maja 1981 r. Papież zostaje postrzelony przez tureckiego zamachowca Mehmeta Ali Agcę - niemal cudem unika śmierci, co później komentuje słowami: "Czyjaś ręka strzelała, ale Inna Ręka prowadziła kulę". W 1983 r. Papież odwiedza zamachowca w więzieniu.

          W sierpniu 1985 r. Jan Paweł II przemawia do 80 tys. młodych muzułmanów w Casablance, w kwietniu 1986 jako pierwszy w historii zwierzchnik Kościoła rzymskokatolickiego odwiedza synagogę w Rzymie. Z jego inicjatywy w Asyżu odbywa się w 1986 r. Światowy Dzień Modlitw o Pokój, w którym uczestniczą przedstawiciele niemal wszystkich religii świata. Papież próbuje zbliżyć też do siebie chrześcijan różnych wyznań - ogłasza list z okazji 500. rocznicy urodzin Marcina Lutra (1983), spotyka się z patriarchą Konstatynopola, składa wizytę w katedrze Canterbury i w rzymskim zborze ewangelickim.
          W 1991 r. Papież apeluje o pokój w Zatoce Perskiej, a potem na Bałkanach. Przemawiając w 1995 r. w siedzibie ONZ, broni uniwersalności praw człowieka i wzywa Narody Zjednoczone, by podjęły "ryzyko solidarności, a tym samym ryzyko pokoju".W 1994 ukazuje się książka Przekroczyć próg nadziei, światowy bestseller przetłumaczony na 40 języków. W 1998 r. powstaje trzynasta encyklika Jana Pawła II - Fides et ratio (Wiara i rozum).

          W latach 1997-99 Papież odbywa kolejne historyczne pielgrzymki - do Sarajewa, na Kubę i do Rumunii, gdzie spotyka się z patriarchą Teoktystem.

          Podczas Wielkiego Jubileuszu Roku 2000 Papież dokonuje rachunku sumienia Kościoła i prosi Boga o wybaczenie jego win; odbywa też podróż do Ziemi Świętej - Jordanii, Betlejem, Jerozolimy (historyczna wizyta w Instytucie Pamięci Narodowej Yad Vashem i modlitwa przy Ścianie Płaczu).

          Rok 2001 przynosi kolejną ważną wizytę - do Grecji i Syrii, a także na Ukrainę.
          W kwietniu 2002 w Watykanie odbywa się spotkanie z biskupami USA poświęcone nadużyciom seksualnym duchownych; kilka miesięcy później w homilii kończącej XVII Światowy Dzień Młodzieży w Toronto Papież prosi młodych:

          "...kochajcie Kościół. Nie zniechęcajcie się grzechami i upadkami niektórych jego członków. Szkoda wyrządzona przez niektórych księży i zakonników młodym, podatnym na rany, napełnia nas głębokim poczuciem gniewu i wstydu".

          Papież nie rezygnuje z pielgrzymek: odwiedza z ekumeniczną wizytą Azerbejdżan i Bułgarię, podróżuje do Kanady, Gwatemali i Meksyku. W sierpniu w sanktuarium w Łagiewnikach zawierza świat Bożemu Miłosierdziu.
          W 2003 r. premierę ma poemat "Tryptyk rzymski". W Wielki Czwartek Jan Paweł II ogłasza encyklikę „Ecclesia de Eucharistia”.

          W maju Papież przemawia do Hiszpanów, zaś w czerwcu pielgrzymuje do Chorwacji – to setna, jubileuszowa pielgrzymka. Z orędziem pojednania udaje się do Bośni.

          W 40 rocznicę publikacji encykliki Jana Pawła XXIII "Pacem in terris" Papież występuje przeciw wojnie w Zatoce Perskiej.

          W maju 2004 ukazuje się książka "Wstańcie, chodźmy!" – papieska "medytacja o biskupim powołaniu".

          W lipcu w czasie obchodów uroczystości św. Piotra i Pawła w liturgii sprawowanej pod przewodnictwem Papieża bierze udział Bartłomiej I, patriarcha ekumeniczny Konstantynopola.

          W sierpniu pielgrzymka maryjna wiedzie Jana Pawła II do Lourdes.

          "Nie wolno nikomu przejść obojętnie wobec tragedii Szoah. Oby nigdy więcej, w żadnym zakątku ziemi nie powtórzyło się to, czego doświadczyli ludzie, których opłakujemy od 60 lat!" – pisze Jan Paweł II w styczniu 2005 w posłaniu z okazji 60. rocznicy wyzwolenia obozu w Auschwitz-Birkenau. 
          1 lutego Papież trafia do kliniki Gemelli z powodu powikłań pogrypowych.

          Przechodzi poważną  operację tracheotomii.
          W czasie Świąt Wielkiej Nocy milczący Papież po raz ostatni, tym razem pośrednio, prowadzi Liturgię Wielkiego Tygodnia. Do uczestników Drogi Krzyżowej w Koloseum pisze: "W moim ciele dopełniam braki udręk Chrystusa dla dobra jego ciała, którym jest Kościół".

          Zmarł 02 kwietnia 2005 o godzinie 21.37. Po swym odejściu zostawił zupełnie odnowiony Kościół, prowadził do dialogu religijnego i politycznego, co w rezultacie zmieniło zupełnie obraz dzisiejszego świata.

           

           

           

    • Kontakty

      • Szkoła Podstawowa im. Jana Pawła II w Boćkach
      • / fax:(85)731-31-68 sekretariat czynny w godz. 8.00- 16.00 tel. (85)731-31-68 księgowość czynna w godz. 8.00- 16.00 tel.(85)731-31-67
      • Szkoła Podstawowa im. Jana Pawła II w Boćkach ul. Dubieńska 4 17-111 Boćki Poland
  • Galeria zdjęć

      brak danych